Angst is een natuurlijke reactie die diep in ons geworteld zit. Als mensen zijn we van nature geprogrammeerd om onze omgeving te scannen op mogelijke gevaren, omdat vroegtijdige herkenning en reactie op gevaar onze overlevingskansen vergroten. Dus het is volkomen normaal dat mensen, inclusief kinderen, af en toe angst ervaren. Als pedagogisch professional kun je hierbij een belangrijke rol spelen.

Laten we eens kijken naar verschillende leeftijdsgroepen:

Baby’s: Angst hoort bij elke leeftijd en zelfs baby’s kunnen angstig zijn. Baby’s kunnen bijvoorbeeld bang zijn voor harde en onverwachte geluiden of last hebben van scheidingsangst. Omdat baby’s hun angsten niet kunnen uiten met woorden, kun je dit herkennen aan hun gedrag. Troost bieden, zoals knuffelen of liefdevolle woorden, is hierbij belangrijk.

Dreumesen (1-2 jaar): Ook dreumesen kunnen last hebben van scheidingsangst en andere angsten, zoals angst voor de pot of de wc. Op deze leeftijd uit angst zich vaak in huilen, boosheid of klagen over buikpijn. Het is belangrijk om het kind enige controle te geven in onvoorspelbare situaties, zoals bij het potje. Bij scheidingsangst is een geleidelijk wenningsproces belangrijk.

Peuters en kleuters (3-5 jaar): Naarmate peuters ouder worden, breidt hun wereld zich uit, wat nieuwe angsten met zich meebrengt. Ze kunnen bijvoorbeeld bang zijn voor dieren, donkere kamers, de dokter, het zwembad of alleen zijn. Het serieus nemen van deze angsten en samen bespreken hoe ze kunnen worden aangepakt, is essentieel voor hun ontwikkeling. Bijvoorbeeld, samen de ‘Kraai’ uit de Boomhut verjagen.